Η σημασία της απαγόρευσης

Κάνοντας κάθε μέρα μια προσπάθεια με κάθε άνθρωπο να φωτίσουμε λίγο τα σημεία που λειτουργούν σαν φρένα για να φτάσει εκεί που θέλει, συναντάμε πάντα την ιδέα της απαγόρευσης που βρίσκεται πολύ βαθιά στην βάση της ψυχολογικής δομής του. Η απαγόρευση αυτή του καθορίζει όλη την εικόνα και την ζωή που έχει. Του καθορίζει από τον τρόπο που κινείται και κάθεται μέχρι τις πιο βαθιές πεποιθήσεις που μπορεί να έχει για τον εαυτό του.

Πολύ νωρίς οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι δεν μπορούν να εκφράζονται με τον τρόπο που έρχεται από μέσα τους είτε αυτό αφορά την κίνηση του σώματός τους είτε το λόγο τους. Προτάσεις του τύπου «μη γελάς τόσο δυνατά, δεν πρέπει να κάθεσαι έτσι είναι προκλητικό, μην μιλάς πολύ γιατί κουράζεις τους άλλους, μην έχεις πολλά πολλά με τους φίλους» και πολλές άλλες παρόμοιες θα μπορούσε ο καθένας να θυμηθεί ότι ακούει από πολύ μικρή ηλικία. Προτάσεις με τέτοιο περιεχόμενο προκαλούν ισχυρό πλήγμα στην ύπαρξη του ανθρώπου καθώς του δίνουν το μήνυμα ότι έχει κάτι λάθος ή ενοχλητικό και θα πρέπει να το μετριάζει ή να το αλλάζει ή να το κρύβει αν θέλει την συντροφιά των άλλων. Σε έναν άνθρωπο που σε μικρή ηλικία βιώνει κάτι τέτοιο, γεννιέται μέσα του μια υπαρξιακή αμφιβολία. Μια αμφιβολία για το αν πρέπει να είναι στην ζωή και αν ναι με ποια εικόνα θα πρέπει να υπάρχει. Αυτή η αμφιβολία όσο περνούν τα χρόνια αλλάζει μορφές αλλά ισχυροποιείται από καινούργιες απαγορεύσεις που προσθέτουν οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφεται και οι κοινωνικοί ρόλοι που αναλαμβάνει Η χρόνια μορφή που παίρνει η απαγόρευση την κάνει να είναι ένα δεδομένο που αν δεν το έχει ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει. Οι πιέσεις που ασκεί το άτομο στον εαυτό του προκειμένου να τηρήσει αυτές τις απαγορεύσεις, κατατρώγουν τα αποθέματα της εσωτερικής του δύναμης. Τη στιγμή που τα επίπεδα της εσωτερικής δύναμης χαμηλώνουν πολύ τότε το αίσθημα αυτοσυντήρησης «γεννάει» ένα πρόβλημα για να ανακόψει την λειτουργία του ατόμου η οποία πάει κόντρα στην ίδια του την ύπαρξη. Αυτή η στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου μπορεί να είναι η αφετηρία για να εξετάσει από την αρχή τις συμπεριφορές που υιοθέτησε στην πορεία του απέναντι στον εαυτό του και στους άλλους. Με αυτή την συνειδητοποίηση βρίσκει το ρόλο που έχουν παίξει στη ζωή του οι διάφορες απαγορεύσεις.