Την τελευταία 25ετία στην χώρα μας άνοιξαν σχολές ψυχολογίας στα Πανεπιστήμια. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την ύπαρξη πολλών πτυχιούχων ψυχολόγων, οι οποίοι με την αποφοίτηση τους βρίσκονται σε μια αγορά εργασίας με περιορισμένες επιλογές.
Η επιστήμη της ψυχολογίας έχει ένα πολύ ευρύ φάσμα εφαρμογών και δράσεων. Στην Ελλάδα όμως, όπου για παράδειγμα η έρευνα είναι ανύπαρκτο επαγγελματικό πεδίο, η ψυχολογία έχει ταυτιστεί με την ψυχοθεραπεία. Επομένως κάθε απόφοιτος ψυχολογίας θεωρεί ο ίδιος(;) και θεωρείται και από τον κόσμο σχεδόν αυτομάτως και ψυχοθεραπευτής.
Οι νέοι ψυχολόγοι αντιμέτωποι με την ανεργία, «αποφασίζουν» να ασχοληθούν με την θεραπεία.
Τι σημαίνει όμως να είσαι ψυχοθεραπευτής;
Είναι ένα ερώτημα που χρειάζεται να θέσει κάθε νέος ψυχολόγος στον εαυτό του και να ψάξει προσεκτικά για να στοιχειοθετήσει την απάντηση. Μόνο έχοντας αυτήν την απάντηση μπορείς να ξέρεις λίγο πιο καθαρά αν θέλεις να ξεκινήσεις αυτό το επάγγελμα.
Θα παραθέσω επιγραμματικά τα στοιχεία που πρέπει σύμφωνα με την Μη Κατευθυντική Σωματική ψυχοθεραπεία- Σωματο Συναισθηματική απελευθέρωση- να έχει ένας ψυχοθεραπευτής και τα οποία διδάσκουμε στους μαθητές μας.
Ως ψυχοθεραπευτής θα κληθείς να συντροφεύσεις στο προσωπικό ταξίδι της ψυχοθεραπείας, ψυχισμούς κρυμμένους, κατακερματισμένους, μπερδεμένους σε μικρά και μεγάλα κουβάρια.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ,
Ως ψυχοθεραπευτής χρειάζεται να αγαπάς τον ανθρώπινο ψυχισμό
Για να φτάσεις σ ’αυτήν την αγάπη χρειάζεται:
- Να γνωρίσεις τον δικό σου ψυχισμό.
- Να μάθεις να μην φοβάσαι την ασάφεια και τις αντιφάσεις.
- Να μάθεις να ακούς ενεργητικά όσα έχει να πει ή να δείξει ο άλλος, αλλά να μπορείς να ξεχωρίζεις ποια από αυτά είναι ο κορμός της εσωτερικής του αλήθειας.
- Να μάθεις να ξεχωρίζεις την αποδοχή από την παθητική κατάφαση και την αδιαφορία.
- Να αναπτύξεις την κριτική σου σκέψη απομακρύνοντας την από την επικριτική στάση.
- Να κατανοήσεις ότι η ισότητα είναι η μόνη θέση στην οποία μπορεί ο θεραπευτής να είναι βοηθητικός.
- Να είσαι ένας σταθερός άξονας για τους θεραπευόμενους χωρίς να αισθάνεσαι ότι τους κουβαλάς στις πλάτες σου.
- Να είσαι κοινωνικά ενεργός πολίτης προσδιορίζοντας την θέση σου μέσα στο κοινωνικό σύνολο.
- Να έχεις την εμπιστοσύνη σαν ικανή και αναγκαία συνθήκη.
- Να γουστάρεις την συνοδοιπορία
- Να μελετάς τη σιωπή.
- Να νιώθεις το «δεν ξέρω για σένα, χωρίς εσένα» σαν δύναμη και όχι σαν αδυναμία.
- Να γνωρίσεις την απόλυτη σοφία του σώματος και να κατανοήσεις ότι αυτή δείχνει πάντα την αλήθεια.
- Να μάθεις να αφουγκράζεσαι το σώμα
- Να κατανοείς την πραγματικότητα χωρίς να χρειάζεσαι δίπολα αξιολόγησης ( καλό-καλό, σωστό λάθος)
- Να έχεις σαφή και διακριτά όρια ανάμεσα στο «εγώ» και «ο άλλος».
Όλα τα παραπάνω αποτελούν μεγάλες κατηγορίες θεμάτων στην εκπαίδευση ψυχοθεραπευτών-θεραπευτών.
Για το τέλος αυτής της συνοπτικής παρουσίασης του θέματος θέλω να τονίσω ότι πάνω από όλα αυτά βρίσκεται και πρέπει να βρίσκεται η επιθυμία σου να συνοδοιπορείς με ανθρώπους στο προσωπικό τους ταξίδι και να ευχαριστιέσαι βαθιά αυτήν την διαδικασία.
Κουτρουμπάνου Σεβαστιάνα
Ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια- σωματική ψυχοθεραπεύτρια N.D.S.P-S.E.R
Υπεύθυνη εκπαίδευσης ψυχοθεραπευτών στο κέντρο θεραπείας και εκπαίδευσης «Χρυσαλλίδα».
